C’est parti

23 comments
Belgium, Czech Republic, Germany, Nederlands

Fietsen en kamperen gaan niet echt hand in hand met internet en bloggen.
De handen hou ik liever aan het stuur of gebruik ik graag om mensen te begroeten, mijn slaapmat uit te rollen, in mijn kookpotje te roeren of wat lucht in de banden te duwen.

Fietsen en kamperen gaan hand in hand met genieten en ontmoeten op mijn wereldwijd web dat nu gesponnen wordt.

Ik heb eindelijk wat tijd gevonden om door mijn eerste berg foto’s en indrukken te gaan. Een berg die ik liever niet oprijd maar ook niet links wil laten liggen.
Een berg die nu een beetje over de top is, maar hopelijk een volgende keer kleiner en sneller bewandeld.

Ik neem jullie mee.

Fietsen in Vlaamse velden
is fietsen langs zonnige Landelijke Fietsroutes (LF-routes), goed bewegwijzerd, rustig, oer-Vlaams.
Een kapelletje of café om elke hoek.
Een tractor of hoopje mest op iedere landwegel.
Fietsen in Vlaamse velden
is als een vrijdags ritje met Rokkebollevrienden of een zondags met Spaak & Spier,
maar dan alleen.
Alleen, met 40 kilo bagage (teveel).
Alleen, zonder conditie, maar met 60 kilo goesting.

Fietsen op Waalse wegen
is fietsen op Rando-Vélo’s (RV-route), een heuse zoektocht naar signalisatie, nu eens links, dan eens rechts of verdwenen.
Is een put in de weg, een spin in je tent.
Is charmant, heuvelachtig, o zo Waals.
Is fietsen op RAVeLs (jaagpaden, voormalige tram- en treinbeddingen), mooi, landelijk, aangenaam vlak.
Is fietsen door Luik en Eupen.
Is op temperatuur komen in de supermarkt bij een chocoladekoek.
Is ons land uitrijden onder een grote paraplu van regen.

Fietsen in Duitsland
Is fietsen op voetpaden die fietspaden zijn en als het ware autostrades.
Is blind fietsen dankzij schitterend uitgepeilde fietsroutes voor mtb’er, toerfietser of commuter.
Fietsen in het Eifelgebergte
Is daar waar het woord Wald uitgevonden werd en er offroad is om u tegen te zeggen.
Is daar waar de eerste kuitenbijters me begroeten, ‘s morgens, ‘s middags of waarom niet de ganse dag?
Is fietsen door dorpen vol oude, kromme vakwerkhuizen met houten skelet.
Door dorpen van stacaravans of daar waar bakstenen verdwijnen onder een laagje witte crepi.
Is daar waar ik het ene moment bevries en het volgende verlang naar een frisse douche of rivier.

Fietsen langs de Rijn
Is hellingsgraden van 15% inruilen voor verademend verhard vlak.
Is als fietsen langs de Schelde, maar dan langs UNESCO Werelderfgoed.
Is fietsen langs burchten en kastelen, langs reusachtige stadsomwallingen.
Langs mini zand- of kiezelstranden bewaakt door tetterende ganzen.
Langs magnolia’s in bloei en Moezel-wijngaarden.
Langs gezinnen op picknickdekens van fris groen gras.

Fietsen langs de Main
Is als fietsen langs de Rijn, met een even grote glimlach.
Is fietsen door Frankfurt, langs volkstuintjes en fietsende zondagstoeristen.
Is minder UNESCO maar des te meer gebroeders Grimm.
Is Hans en Grietje om elke hoek.
Is leven in een sprookje.

Leven in een sprookje
Is slapen op een bedje van mos, in een ‘winter garden’ of paardenstal.
Is wakker worden door vogelgezang of een druppel condens op je voorhoofd.
Is een rivier omtoveren in een luxebad en bespied worden door zondagsvissers.
Is een bushok naar waarde schatten, van schuilplek tot *****-restaurant
Is slalommen tussen slak, plas en regenworm na felle regenval.
Is opschrikken van een rakelings voorbijvliegende ooievaar, reiger of zwaan of van een otter die in de beek springt.
Is je tent opzetten in het donker en wakker worden door een laag overvliegend vliegtuig en simultaan voorbij zoefende trein.
Is ontwaken bij vriestemperaturen door een eerste zonnestraal.
Is genietend van een leuk picknickplekje, je tent laten drogen en een specht horen roffelen.
Is blij zijn dat je toiletpapier ook per rol kan kopen.

Fietsen in Tsjechië
Is net voorbij de grens kennismaken met de eerste ‘Alkohol Cigarety’-winkels, daar waar elke Duitser zijn inkopen doet.
Is iets verder Cheb, een sprookjesstad met kasteel, ‘sprekende’ Eftelingbomen, parken.
Is huizen in pastelkleuren, appartementsblokken als legohuizen en het opduiken van de eerste kerken in hout.
Is fietsen door naaldbossen, langs rivieren, door nationale parken.
Is bij wegwijzer ‘Praha 54 km’ afslaan en 25 kilometer verder ‘Praha 57 km’ zien.

Fietsen in Praag
Is meerijden in Velká jarní cyklojízda, een mass ride om het fietsen in de stad te promoten.
Is de pauzeknop indrukken en verblijven bij het leuke warmshowersstel Nina en Dante.
Is aanschuiven op de Karlsbrücke en vluchten in een café, waar jammer genoeg roken nog mag.
Is niet meer Praag van 24 jaar terug. Trabantjes en knoedelrestaurants hebben plaats gemaakt voor volkswagens en hippe fusionkeuken.
Is het Brugge van Tsjechië, mooi maar een beetje bevuild door bussen toeristen.

Fietsen in Broumovsko National Park
Is de stapschoenen aantrekken en je klein voelen bij gigantische zandsteenrotsen.
Is soms Petra in Jordanië maar dan bij 0 graden.
Is Trien trapt 300 treden (of 304).
Is na deze fantastische dag warm ontvangen worden met thee en Slivovitch (eentje voor elk been) bij de familie ‘Red’.
Is fietsen richting Polen.
Tot dan!

 

 

23 thoughts on “C’est parti”

  1. Hey Trien! Wow, je hebt het nog niet echt getroffen met het weer blijkbaar! Hopelijk gauw veel zonnestraaltjes voor jou! Knap van je om in de regen kamperend te blijven lachen 🙂 En ‘t is inderdaad niet makkelijk om tijdens het fietsen en beleven door je ook nog eens door de foto’s en verhalen te worstelen hé 🙂 Je ‘Friends of the road’ is precies hetzelfde als wat ik zelf in gedachten heb, als ‘wall of fame’ voor al die leuke mensen die we onderweg ontmoeten. De tijd, en dan zie je het binnenkort ook wel verschijnen 🙂 Het ga je nog goed en wie weet… tot onderweg 🙂 Groetjes uit Bulgarije, niet zo ver van de Turkse grens meer! Eline

    Liked by 1 person

    • Hoi Eline, waw jullie schieten goed op. Al benieuwd naar jullie ‘wall of fame’, wie weet herken ik gezichten, zou fantastisch zijn, niet 😉
      Ik doe het hier op zondags tempo, berg op berg af, is soms n beetje vermoeiend dus alles in slow motion vandaag. Groetjes uit Slovakije. Ik vrees dat we elkaar niet meer zullen zien. Eind juni komen vriendinnetjes nr Istanboel om mijn verjaardag te vieren, dus ik blijf nog even in Europa peddelen. Veel plezier, godspeed! Xx

      Like

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s