Grensgeval

25 comments
Nederlands, Poland, Slovakia, Ukraine

‘You can not cross this border!’. Het was Anna van de Poolse grenscontrole die me halt toeriep wanneer ik de grens wou oversteken in Polen naar Oekraïne.

Ik was met een fietsbroek vol Karpatengoesting het zonnige Krakau (Polen) uitgefietst. Ik ben verzot op bergen, op besneeuwde toppen, grimmige pieken, klimmen, dalen. Me klein voelen tussen die grote reuzen… I like!

Het werd glooiend, groener. Er waren riviertjes en rivieren.
Ik zocht offroad op. Maar wist uiteindelijk de geasfalteerde wegen naar waarde te schatten. De stijgingspercentages deden de benaming push-bike alle eer aan.

Als uit het niets waren ze daar, achter sluiers van nevel, de Karpaten.
Ik fietste door verlaten skioorden, zag zittende mannen bijpraten in houten, kegelvormige cabannes. Het waren privésauna’s. Ik wandelde door de regen naar het betoverende Morskie Oko-meer. Stak de grens over naar Slowakije, werd er besneeuwd door bloesem, in dorpen en steden welkom gegeten door uit luidsprekers galmende, traditionele muziek. Het klonk communistisch, het was charmant. Houten kerken doken op. Zigeunerdorpen ook en pastelkleurige appartementsgebouwen die me deden terugdenken aan Tsjechië.
Zigzaggend over de grenzen van Polen en Slowakije ontdekte ik beider landen hun eigen identiteit en proefde zo wat meer van de Karpaten. Fietsend van het ene nationale park naar het andere.

Het was er mooi, zeer zeker, maar ik verlangde naar iets nieuw. Een andere cultuur, een ander landschap, een andere taal. Ik verlangde naar ‘exotisch’ Oekraïne, naar de grensovergang in Polen. Vier dagen keek ik uit naar dit moment, vier dagen fantaseerde ik hoe het aan de andere kant van de grens zou zijn. Het klimmen en dalen in dagelijkse regendouches werden erdoor gemotiveerd.

Ik naderde de grens. Zag van een afstand twee motors staan, daarnaast een man en een vrouw in politie-uniform. De vrouw sprak me toe: ‘You can not cross the border!’. Een donderslag bij heldere -helaas figuurlijk- hemel.
Ontgoocheling en vermoeidheid rolden langzaam over mijn wangen.
Vanuit Polen Oekraïne binnenfietsen was dus geen optie, enkel rijdend met auto of bus en dat op een plek 50 kilometer noordelijker. Hierdoor moest ik een omweg maken van 150 kilometer. Dat paste niet in mijn planning.
Samen met het zout, van zweet en traan, veegde ik het idee door de Oekraïense Karpaten te fietsen van mijn gezicht.
Zucht. En nog één.

‘Waarom Oekraïne en niet Slowakije en Hongarije?’ Een voorbij wandelend koppel begreep mijn overtuiging niet en vervolgde: ‘In Oekraïne zijn de wegen slecht, de mensen onvriendelijk en is er in sommige dorpen geen elektriciteit.’
Dat was het, dat moest ik horen! Het was beslist… Ik moest en zou in Oekraïne fietsen.

Het werd een poging via Slowakije. Ik vond het spannend en had er zin in, alhoewel er een week van dagelijks 80 à 90% regen was voorspeld.
Na een dag fietsen in een onaangekondigde zon, was daar eindelijk: Oekraïne. Een lappendeken van teer werd voor me uitgerold. Stofwolken van voorbijrijdende, toeterende, geblindeerde Lada’s heetten me welkom. Stalin bekeek me streng bij het binnenfietsen in het eerste stadje. Het cyrillisch schrift lachte me toe. De zon scheen en brandde een big smile op mijn gezicht. Ik was er geraakt, het was er anders, ruiger, armer en prachtig.

De wegen waren slecht, de mensen super vriendelijk en in alle dorpen was er elektriciteit!

Een impressie van net na de grensovergang in Polen naar Slowakije. Het mooiste, eerste deel in mijn geheugen gegrift, het ging zalig bergaf en mijn remmen gebruik ik dan liever niet.

25 thoughts on “Grensgeval”

  1. Marieke says:

    Ah, als ik dit zo lees begrijp ik dat ik even gied miet kijken welke route ik komende zomer van Krakau naar Ukraine pak. De Karpaten dacht ik daarbij nig even te kunnen mijden. En die terug canuit Moldavie/ Roemenie richting Hongarije te bekijken.

    Like

    • Inderdaad Marieke, je kan via deze link (www.trientrapt.com/where/) zien welke grens je zeker niet moet nemen 😉 Ben jij van plan een grote trip te maken en zo ja, kunnen we jou ergens volgen? Dat zou fijn zijn. Alvast veel succes bij het plannen van jouw trip enne, enjoy the road!

      Like

    • Marieke, wat ik me wel net bedenk, er is dus die grensovergang naar Lviv die enkel auto’s en bussen doorlaat. Je kan natuurlijk wel proberen om jouw fiets op een bus te krijgen of een stukje liftend met een auto, kan ook… Succes!

      Like

      • Marieke says:

        Ik ban aan t plannen om een week of 5 / 6 weg te zijn. (Langer is de zomervakantie niet 🙂 )
        Voor mij de eerste keer dat ik oostelijker dan Danzig of Praag kom met de fiets.
        Ik schrijf eigenlijk nooit iets over t fietsen. Maar merk nu, ben sinds korte tijd aan t inlezen enzo, hiezeer ik de blogs van andere fietsers nodig heb. Dus misschien moet ik t toch doen. Andere tochten heb ik eigenlijk nooit zo voorbereid. Was meer kwestie van kaart kopen en gaan.

        Die grens overgang voor bus en auto had ik ook gevonden. Maar ik overdenk ook wel om mss jouw route via Slowakije te doen. Ik koers in Ukraine op zuid zuid west. Dus dat kan qua richting.

        Liked by 1 person

  2. Amai inderdaad zeer warm daar in Dalyan (35 gr momenteel zie ik). Maar ja beter dan regen he;) alhoewel je nu misschien wel opnieuw eens een regenbui zou wensen 😉 Wij vertrekken maandag naar Amalfikust -Italië, zie er naar uit ;). Nog veel fietsplezier en voorzichtig en attent blijven he. xxx

    Liked by 1 person

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s