[blogpost voor Grinta!-fietsmagazine]

Ontelbare keren had ik een Google search gedaan op ‘Transfăgărășan’ en doorgeklikt naar afbeeldingen.

Transfăgărășan of DN7C is een weg in Roemenië. Niet zomaar een weg. Een die er slingert tussen de hoogste bergen van het land, in het Făgărașgebergte, in de Karpaten. 90 kilometer asfalt gegoten door Ceaușescu’s leger. 90 kilometer door Top Gear presentator Jeremy Clarkson uitgeroepen tot ‘the best driving experience in the world’. 90 kilometer reeds jaren op mijn bucket list.

Evenwijdig aan deze kuitenbijter, maar 140 kilometer westwaarts, ligt Transalpina of DN67C. De hoogste weg van Roemenië, eveneens in de Karpaten, 148 kilometer lang. Zijn hoogste pas ligt op 2300 meter en zijn tweede op 2070 meter.
Om deze weg met geen minderwaardigheidsgevoel op te zadelen besloot ik hem ook voor mijn rekening te nemen. Een omweg waardig hoopte ik.

Zondag 29 mei.
Ik begaf me op Transalpina. Na 25 kilometer bereikte ik een hotelletje waar ik nog snel de weersverwachting checkte.
Op mijn reis deden aanhoudende regen en mist me niet enkel een waterfobie krijgen maar belemmerden ook telkens mijn zicht. Google afbeeldingen bood vaak een surrogaat bril, ruitenwissers inclusief.
Deze maal wou ik elke nanometer berg kunnen in- en uitademen, elk stukje rots, gras, boom kunnen proeven, smaken en vooral zien, zonder ruitenwissers maar als het even kan, met zonnebril. Vandaar de check-up.
De Roemeense Frank en Sabine voorspelden 90% kans op regen. Een donderslag bij heldere hemel. ‘Help, niet morgen, niet overmorgen, niet op De Grote Transfăgărășan-dag!’ Dilemma…
Ik besloot twee nachten in het hotel te verblijven en te vertrekken bij iets droger weer.

I was already at the foot of Transalpina. This time I wanted to SEE the mountains and passes I was cycling through/over, so I decided to wait a day in a hotel till the rain left this stunning region. The lady of the house offered me a really good price and a very kind welcome #Romania

Dinsdag 31 mei.
Ik kon niet snel genoeg de fiets op, nieuwsgierig naar wat komen zou.
Een piepend ochtendzonnetje in een tropisch groene omgeving stelden me uiterst tevree. Echter niet voor lang. Al snel waren de eerste druppels daar en net wanneer de regen echt hevig werd, bood het afdak van een gesloten eetkraam me gelukkig onderdak.
Het klimmen ging vlotter dan verwacht.
Een twijfelmoment diende zich aan. Ga ik linksaf richting Transfăgărășan met volgens de voorspelling een zonnebril voor de volgende dag of zal ik ook de tweede pas opfietsen zodanig dat ik de volledige Transalpina gereden heb?

My day started lovely. No rain and green surroundings #Transalpina #Romania

#Transalpina #Romania

When you are already cycling on Transalpina it’s very important that they show you how you have to ride to Transalpina #Transalpina #Romania

I warned this beautiful prince to leave the road, he didn’t want to listen. I think I had to kiss him because 99% he is now in toad heaven #Transalpina #Romania

Rain was less intense #Transalpina #Romania

Shelter for lumberjacks #Transalpina #Romania

Sadly, too many wood is cut along the way. These kind woodcutters were enjoying there moment of fame #Transalpina #Romania

Fortunately rain was disappearing #Transalpina #Romania

Great cycling #Transalpina #Romania

The only way is up… #Transalpina #Romania

Rewarded with stunning view #Transalpina #Romania

I skipped the highest pass because I was hoping to cycle on Transfăgărășan before the heavy rainfall #Route7A #Romania

The scenery was still great #Route7A #Romania

The road I took in between Transalpina and Transfăgărășan was one of unexpected heavy dirt road in very hot weather. I thought to take a shortcut… I was so glad this sweet farmers couple started talking to me. A good excuse to have a rest and recharge batteries. They couldn’t understand how I could travel for two years without working… #Romania

Passing small villages #Romania

Energie bijtankend in een dorp kreeg ik te horen dat het vanaf 22 uur tot de volgende avond non-stop zou regenen. In felle zon en aan dubbel tempo, zette ik koers naar het Vidrarumeer, gelegen op de langverwachte Transfăgărășan. Besneeuwde bergtoppen kreeg ik in het vizier. Het wegpaneel ‘Transfăgărășan – gesloten (open tot km 104)’ liet ik aan me voorbijgaan. Aardbeien werden mijn avondmaal, no time to waste.
Klimmen, klimmen, klimmen en ogen open bij het naderen van het meer. Een kampplek was nu prioriteit nummer één. Waw, joepie, finally, aangekomen!

That same day, 20 kilometers further, I was looking for a shop to buy food, to recharge again. The woman at the left, is the bar owner, she told me where I could go to and offered me a coke, just like that. The guy in the left was very helpful concerning (the closed) Transfăgărășan road and weather conditions. I heard the next day would be a day full of rain and it would start already this evening from 10 p.m.. Despite this bad news I was grateful with this nice encounter #hospitality #Romania

It was around 7 p.m. Just before I started cycling on Transfăgărășan. I decided to buy a handful of strawberries because I didn’t find the time to eat properly. I wanted to cycle as much as possible in the SUN and tomorrow there would be rain 😦 For this vendor, a handful wasn’t enough, he gave me just like that more than a kilo of these amazing strawberries. While cycling I was eating them, my fingers were covered in ‘blood’. Yeah, I was in the country of Dracula #Romania

What I expected… ‘închis’ or CLOSED but ‘deschis până la km 104’, open to km 104. The road was closed for all motor vehicules because of the snow on the pass. But not for cyclists, oh no #Transfăgărășan #Romania

A lot of tunnels to cycle through #Transfăgărășan #Romania

Sometimes I can’t believe myself that I can climb a mountain road when I see how high it will be. And then suddenly, there you are, looking down from where you’re coming from. Great! #Transfăgărășan #Romania

It was already late when I arrived at the lake, 30 kilometers on Transfăgărășan road. I wanted to camp here somewhere. A car stopped and the people inside told me that they’ve seen a bear cub (1 kilometer before). Up there, there also was a security man who told me I couldnt go further and had to go down to a pension, I couldn’t stay or camp when there was a bear around. I didn’t want to do that. I didn’t want to descend what I’ve cycled already. And… time was precious, it would start to rain. So, I found a campspot near the lake, but out of the sight of the security man #Transfăgărășan #Romania

Paniekerige voorbijgangers spraken me toe, op een kilometer van het meer hadden ze een berenwelp gespot. De politie ter plaatse verbood me verder te gaan. Ik moest afdalen, kilometers terug, richting dal, richting hotel of camping.
Met alle Chinezen maar …
Dat was uiteraard geen optie, althans niet in mijn hoofd, ik heb de longen niet uit mijn lijf gefietst om dit nu allemaal terug te moeten afdalen. Ik wil dit stuk morgen NIET in de regen klimmen. Nee hoor, snel mijn tent opzetten was prioriteit nummer één.
Ik wenste de politieagent een prettige avond en deed alsof ik aan mijn afdaling begon. Vlakbij vond ik een geschikt kampplekje. De beer in gedachten hing ik het eten in een boom, ver genoeg van mijn tent, at niet en gebruikte vooral geen deodorant. Geen geuren verspreiden is de boodschap! Okselgeurtjes ziet babybeer door de vingers.

Vanaf middernacht was het zover. Storm en non-stop gietende regen hielden me wakker. De volgende ochtend, na amper drie uur slaap, stopte de waterval … eindelijk! Snel de tent uit, doodmoe dat nat zootje opbergen en weg ermee. Een uur kon ik genieten van een regenvrije rit met heel wat kamikaze kikkers en salamanders op de weg. Ik was op zoek naar een glimp van de verloren gelopen berenwelp, maar enkel honderden schapen, hun herder en bijhorende honden kruisten mijn pad.
Aanhoudende regen en mist zag ik ook. Waar is die Google bril als je hem nodig hebt? Zelfmedelijden begon de kop op te steken. ‘Heb je al niet genoeg regen gezien op je reis? Waarom nu, uitgerekend vandaag?’ Maar werd instant terug de kop ingedrukt: ‘Hoe durf je Trien, er zijn hier mensen die dag in, dag uit werken in deze omstandigheden, jij ook met je luxeproblemen!’ De knop werd direct omgedraaid, samen met die van de mp3-speler, op zoek naar een portie stevige muziek die mijn gemoedstoestand en het tempo een nieuwe wending gaf.

Luckily, it didn’t start to rain at 10 p.m. I ate far enough from my tent, hung my food in a tree, didn’t wash myself (because of the odor that bears attract) and was ready for some good sleeping to be fit the next day. It started raining at midnight. Really, really heavy rain. I barely slept that night because of a very strong wind and the heavy rainfall. You can see my tent, that tiny green spot, at the end of this grass court #Transfăgărășan #Romania

Good morning! I slept barely 3 hours. When I woke up the rain was still there. But suddenly, it stopped. I quickly put my soaked tent in its bag and jumped on my bike hoping that the rain wouldn’t come back. You never know. #Transfăgărășan #Romania

Clouds were still there, but it made the lake mysterious #Transfăgărășan #Romania

Because the rain stopped, the road was full of kamikaze frogs, toads and salamanders #Transfăgărășan #Romania

Of course, the rain started again. There was a small chapel where I could find some shelter #Transfăgărășan #Romania

The rain made it also a bit tropical (when you ignore the cold) #Transfăgărășan #Romania

A lot of open tunnels on the way #Transfăgărășan #Romania

Cycling through a dry tunnel, getting an extra wet shower #Transfăgărășan #Romania

There was a shephard who walked as fast as I cycled, he took other paths though but I met him three times #Transfăgărășan #Romania

Woooow, finally… the clouds were disappearing a little bit and I started to enjoy some of the scenery. Super glad to see now and then huge mountains #Transfăgărășan #Romania

I could even see the valley, isn’t that great 😉 #Transfăgărășan #Romania

Some more altimeters to go #Transfăgărășan #Romania

Na urenlang fietsen in de regen, begon de laaghangende mist eindelijk een beetje weg te trekken. Su-u-uper! Ik was plots omgeven door bergen, weliswaar zonder top, maar dat deerde niet, ik zag gras en hier en daar wat sneeuw. Prachtig!
De pas was nog niet in zicht. Mijn ijskoude ‘bad’vingers en tot op mijn onderbroek doorregende kleding wegdenkend was ik de gelukkigste Trien ever. Waw en waw en waw, het was er schitterend! Mijn gps duidde 1995 meter aan, ik moest er bijna zijn. Ik zag niets meer. De grootste bruine beer mocht op een meter voor me staan, ik had hem niet gezien.

Op een paar honderd meter van de top was er een lieve mountain rescue ranger die wist dat ik een warme thee kon gebruiken. Ik kon er ook droge kleding aandoen want in twee graden kleddernat naar beneden fietsen zou geen lachertje zijn. Terug opgeladen reed ik verder.
Meer en meer sneeuw in zicht. Nu en dan moest ik mijn fiets duwen of over een hek heffen om bij de 887 meter lange tunnel te komen die me naar de andere kant van de berg zou brengen. Spannend, toch wel. Zou er aan de andere kant zon zijn, een open hemel, talloze, mooie haarspeldbochten? Bergen zijn onvoorspelbaar, wie weet …

On top of Transfăgărășan there was a thick fog and a cold wind. My clothes were soaked. This very kind mountain rescue ranger invited me for a hot tea inside. I also could change some clothes before descending the 2134m pass. Lovely! #Romania

Hot tea was served. Grateful #Transfăgărășan #Romania

And suddenly the mist disappeared again, wow, those were my last climbing kilometers #Transfăgărășan #Romania

I had to go to the tunnel, to go to the other side of the pass. But first I had to push my bike a bit through some snow #Transfăgărășan #Romania

Before descending Transfăgărășan I had to lift my bicycle and luggage over this fence. Luckily this kind couple was around to help me. Thanks a lot Jay and girlfriend #Transfăgărășan #Romania

Mist appeared again, goodbye south part of Transfăgărășan. You were at least unforgettable #Transfăgărășan #Romania

Last view back from the entrance of the tunnel #Transfăgărășan #Romania

A bit exciting, entering the tunnel and being curious what the other side of the tunnel will bring #Transfăgărășan #Romania

Let’s cycle the tunnel. With its 887 meter it is Romania’s longest and highest tunnel #Transfăgărășan #Romania

Transfăgărășan…  bedankt, je was onvergetelijk! Tot een volgende keer, met zonnebril.

View on the other side of the tunnel #Transfăgărășan #Romania

Snow and snow and snow and oh yeah, mist too. Pushing my bike the first 500 meter #Transfăgărășan #Romania

The view, how it supposed to be. Picture (© cardelmar.nl) through my Google glasses #Transfăgărășan #Romania

The view how it was #Transfăgărășan #Romania

But so glad I made it. Freezing cold, but happy as hell #Transfăgărășan #Romania

Luckily I had my gps to show me the bends #Transfăgărășan #Romania

The road was made snow free #Transfăgărășan #Romania

While descending I met in a tunnel (one of so many) this extremely sweet Polish couple Karolina and Wojciech. They’re on a big journey with their van, and took along their bicycles. You can follow them on facebook, check: LongestJourney. Enjoy the world and safe travels Karolina and Wojciech #Transfăgărășan #Romania

After many many kilometers of descending, mist was disappearing, this view came instead #Transfăgărășan #Romania

You can’t believe this… After 3 days of cycling from Transalpina to Transfăgărășan I met wonderful Alexandra in the streets of Cârțișoara, a small village on the foot of Transfăgărășan. She saw me checking my map and gps, came to me and asked if she could help me. I just said that I needed money from an ATM because I had to stay in a hotel while my tent was soaked. Instantly she invited me to stay at their home, they had a campfire with friends and I was very welcome to join them. So much love and warmth after a cold and tough day of cycling is a feeling I’ll never forget. The next morning she spoiled with a lovely, healthy breakfast. Alexandra, Stefan, Iana, Teea and Vlad, you’re always in my heart and I really hope to welcome you one day in Belgium too. Unfortunately Iana is not on the picture, she went already to school #Romania