With a cry of relief and a big swing I threw my hijab overboard, together with that grain of salt. Then, I rapidly took off my long, black dress.
All posts tagged: UNICEF België
Defrost (NL)
Mijn hijab werd met een kreet van opluchting en een grote zwaai overboord gegooid, samen met die korrel zout. Mijn lange, zwarte jurk werd daaropvolgend razendsnel uitgetrokken.
Friends of the road – Iran
[‘Friends of the road (Vrienden van de weg)’ bestaat enkel in het Engels, excuses hiervoor] As I mentioned before… Iran wasn’t all harassments and horror stories. I met many good or, to be more precise, wonderful people. To be accurate I should have taken much more […]
Trieniteit
Mag ik u voorstellen ‘Trien Travels’ uw on the road reisadviesbureau. Mocht ik u nog niet overtuigd hebben naar Roemenië of Turkije af te zakken. Dan probeer ik u nu de Heilige Drievuldigheid aan te smeren.
Hertelijke wensen
Ho, ho, ho en salaam, vanaf vandaag zijn de trientrapt-kerstkaartjes (zie hieronder) opnieuw te koop. Duw jij me richting Taiwan, richting € 30.000 voor WWF en UNICEF België? Ik trap ondertussen een paar duizend kilometer in Iran, zonder kerstmuts of slee maar met hejab en […]
Anatolië voor dummies
De meiden hadden op mijn vraag het boek ‘Turks voor dummies’ naar Istanbul meegebracht. Wetende dat ik hier zeker twee maanden zou spenderen, vond ik het een noodzaak met de lokale bevolking te kunnen praten en Turks te leren.
Rozengeur en maneschijn
‘Kom jij nooit eens iemand tegen die niet vriendelijk is?’ vroeg mijn zus Leen in een mail nadat ze schreef hoe deugddoend het voor mij moet zijn dat zoveel gastvrije en vriendelijke mensen mijn pad kruisen.
L’union fait la force
Mag ik u voorstellen: Massis de mier, John voor de vrienden, de Popeye in mierenland. Een groot exemplaar met stevig zwarte kop en dito lijf. Nu ja, groot is relatief.
Ze ‘kust’
Onder druivenranken zitten oude mannen op blauwe stoeltjes. Hun pet wijst dezelfde richting uit, richting blauwgeruit tafelkleed, meer bepaald richting backgammon-spel.
De boer opgaan
Wwoofing of TaTuTa, beiden organisaties die je reis een ander kleurtje kunnen geven. Niet enkel om je afgetekende Teva-sandalen of de tanline van je fietsbroek weg te werken maar ook om als vrijwilliger aan de slag te gaan met de lokale bevolking, om iets meer […]
Er is er eentje jarig
‘De meiden komen!’ echode het na mijn vertrek in Boekarest dagelijks vrolijk door mijn hoofd. Net als Praag, Krakau, Oekraïne en Roemenië, was de komst van mijn allerbeste jeugdvriendinnetjes een hoogtepunt in het eerste deel van mijn reis. 27 juni om 10 na 1 ’s nachts […]
trien trapt 